احتمال دارد یک مرد در طول روز 3 مرتبه رابطه زناشویی داشته باشد که با آن نیازهایش برطرف می شود و این حالت مرضی نیست. آمار دقیقی در مورد میزان شیوع این بیماری نیز وجود ندارد. در یک بررسی میزان شیوع این بیماری را 3 درصد مردان گزارش کرده اند که اگر درست باشد رقم قابل ملاحظه ای است. روانشناسان و روانپرشکان این بیماری را یک اختلال رفتاری محسوب می کنند.

بیش فعالی جنسی یک بیماری بسیار آزار دهنده برای خود فرد و فامیل وی و جامعه محسوب می شود و اگر به درستی با آن برخورد و درمان نشود سبب مشکلات عدیده می گردد.

در علم روانپزشکی، یک بیماری بالقوه خطرناک محسوب می شود. یک مرد مبتلا به بیش فعالی جنسی ممکن است فقط وارد رابطه جنسی باشد که از نظر عرف طبیعی محسوب می شود و ممکن است وارد روابط و رفتارهای جنسی شود که غیر طبیعی محسوب می شوند.

مشخصات مردانیکه دارای بیش فعالی جنسی هستند:
• این بیماران دارای احساس فوریت جنسی هستند. با احساس نیاز جنسی باید بلافاصله آنرا برطرف کنند و احساس آنها قابل کنترل نیست.
• این بیماران اگرچه وارد رابطه جنسی متعدد می شوند ولی رضایت جنسی پیدا نمی کنند و ممکن است لذت جنسی هم نداشته باشند.
• نیاز جنسی مداوم و پایدار و کنترل نشده
• رفتار نامناسب در مواجهه با دیگران
• احساس نیاز اجباری به خودارضایی
• رفتار و صحبت هرزه گونه
• دوست داشتن به لاس زنی
• در آوردن لباس خود و یا دیگران

از خصوصیات این بیماران این است که تمایلات جنسی آنها محدود به یک فرد نیست بلکه معطوف به هر فردی می تواند باشد. یکی از مواردیکه در آن بیش فعالی جنسی زیاد دیده می شود، خانه سالمندان است. حدود 50 درصد ساکنان خانه سالمندان دچار بیماری آلزایمر هستند حدود 4 درصد این بیماران دارای بیش فعالی جنسی و یا رفتار جنسی تهاجمی هستند که سبب ایجاد آزار و اذیت برای خود، فامیل و کارکنان می شوند.

علل بیش فعالی جنسی
دانشمندان بر این عقیده هستند که علت این بیماری عدم تعادل در مواد بیوشیمیایی مغز است. در مغز یک عده موادی بنام رابطه های عصبی هستند که از جمله می توان از سروتونین، دوپامین و نورآدرنالین نام برد. این مواد بیوشیمیایی خلق و رفتارهای جنسی را کنترل می کنند.

این بیماری یک عده علل شناخته شده ای دارد که در زیر توضیح داده می شوند ولی در تعدادی از موارد نیز علی رغم بررسیهای وسیع علتی برای آن یافت نمی شود:

• بیماری آلزایمر: یکی از علل مهم بیش فعالی جنسی بیماری آلزایمر است.
• بیماری پارکینسون: یکی از علل مهم بیماری بیش فعالی جنسی است. علت آن داروهایی است که این بیماران مصرف می کنند.
• بعضی انواع صرع (تشنج، غش): لوب گیجگاهی و لوب پیشانی مغز میل جنسی را کنترل می کنند هر نوع بیماری در این مناطق ممکن است سبب برداشته شده مهار جنسی شده و منجر به بیش فعالی جنسی شود.
• اعمال جراحی بر نواحی بخصوصی از مغز
• سکته مغزی که نواحی بخصوصی از مغز را گرفتار کند مثل لوب گیجگاهی مغز
• بیماری ام اس
• بیماری روانی دو قطبی
• گاهی بیش فعالی جنسی یکی راهی برای فرار از تنهایی، افسردگی، استرس و اضطراب است.
• مصرف بعضی از داروها

این بیماری معمولا شروع تدریجی دارد. اگر فرد احساس کند که تمایل غیر قابل کنترل و اجباری به رابطه جنسی دارد، باید بلافاصله با متخصص مربوطه مشورت کند چون با گذشت زمان بیماری تشدید می یابد. برای راهنمایی بیماران یک تعداد سئوال در زیر مطرح می شوند، اگر پاسخ فرد به هرکدام از آنها مثبت باشد حتما باید با متخصص مربوطه مشورت نماید:

• آیا شما می توانید تحریکات جنسی را کنترل کنید؟
• ایا رفتار جنسی شما سبب آسیب به رابطه با همسر، شغل و موقعیت اجتماعی شما شده است؟
• آیا رابطه جنسی همیشه در فکر شما است حتی اگر نخواهید به آن فکر کنید؟

در صورت وجود هر یک از موارد زیر بلافاصله به متخصص مربوطه مراجعه نمایید:
• شما فکر می کنید که با رفتارهای جنسی کنترل نشده سبب آسیب و زیان شوید.
• اگر شما مبتلا به بیماری دو قطبی بوده و فکر می کنید که رفتارهای حنسی شما قابل کنترل نیستند.
• دارای افکار خودکشی هستید.

یک عده عواملی هستند که فرد را مستعد ابتلا به بیش فعالی جنسی می کنند که به آنها عوامل خطر ساز می گویند. مهمترین آنها عبارتند از:

• سوء مصرف مواد و الکل
• داشتن یک بیماری روانی مثل اختلال خلق
• سابقه سوء استفاده جنسی
• سابقه سوء استفاده فیزیکی
یک تعداد فعالیتهای جنسی هستند که جزو علایم هشدار دهنده برای بیش فعالی جنسی می باشند:
• داشتن شرکای جنسی متعدد

• رابطه جنسی خارج از خانواده
• داشتن رابطه جنسی با افراد ناشناس و زنان بدکاره
• نداشتن رابطه عاطفی در رابطه جنسی
• استفاده از انواع مختلف رابطه جنسی تجاری مثل تلفن
• خود ارضایی بیش از حد

• استفاده بیش از حد از مواد پورنوگرافی
• دوست داشتن به آزار دادن و آزار دیدن در رابطه جنسی
عوارض بیش فعالی جنسی: بیش فعالی جنسی دارای عوارض خطرناک و گاه جبران ناپذیر می باشد:
• از هم پاشیدن خانواده
• از دست دادن شغل

• دستگیری و زندان
• اعتیاد به مواد مخدر و الکل
• ابتلا به بیمارهای آمیزشی مثل ایدز و هپاتیت و انتقال آن به همسر و جامعه
• ابتلا به بیماریهای روانی مثل افسردگی
• از دست دادن پس انداز مالی و مشکلات مالی

درمان بیش فعالی جنسی:

درمان بیش فعالی جنسی شامل روان درمانی، رفتار درمانی و دارو درمانی است. بستگی به شرایط، باید در مورد نوع درمان بیمار تصمیم گرفت. در روان درمانی و رفتار درمانی طول می کشد تا اثرات درمان مشخص شوند. اگر بیمار کاندید این دو نوع درمان است بهتر است توام با دارودرمانی باشد، چون دارودرمانی اثراتش زود ظاهر شده و تا حدودی بیمار را از مشکلات رهایی می دهد و می تواند درمان خود را دنبال کند.

گاهی لازم است این بیماران بستری و درمان شوند تا از خطرات این بیماری کاسته و بیمار تحت کنترل باشد. برای دارو درمانی انواع داروهای زیاد و موثر وجود دارند که می توان برای بیمار تجویز کرد.